De Grecia se ri, abofé,
dille a Cataluña ti
víchesme cara de parvo
e despois vai celebrar
a sardiñada cos seus
e fala sen pór cancelas!
A el disque que o rexistren,
pois non ten culpa de nada,
só de vivir ben do conto
e de non mover nin palla.
Que, aínda que os gregos sufran,
ben lles está por pariren
tantas ideas perfectas
a carón das máis infectas,
por culpa deses Pericles,
Aristóteles, Solón,
Platón e mais Alexandre
e o seu pobre pai Filipo;
quen son eles comparados
con el e co grande Campos
acusado por tres traxes,
que outra vez merece oufano
ser sublime mandamáis
dos súbditos laranxados?
E que importa que os ataques
dos banqueiros e as finanzas
arruínen dunha vez,
como a Hélade morreu,
esta glorïosa España
que nos fundou Isabel
axudada por Fernando
e o seu confesor Cisner?
E que lle importa se Europa
rompe e se escascarilla
coma un castelo de area
feita por un rapaciño
un pouco antes da marea?
"Se cae o mundo a pedazos
-dixo a raposa do conto-,
déixame chantarche os dentes,
que quero morrer ben chea!"
E se en Galicia se acreta
que só os galegofalantes
cumpren medio ben o fin
dunha lei tendente a ver
igualadas en saber
e en seren ben queridas
as dúas linguas do pobo,
que pouco lle importa a el
-castelán-falante é-
pois niso ve que acontece
como pensa e lle convén!
Se non está contento alguén,
que se poña; viva eu!
Sem comentários:
Enviar um comentário