Con quen falas!

"Con quen falas!"
-dicía miña nai cando nos reñía e razoaba
sen que lle fixésemos caso.
Con quen falas, Xabier?
Connosco, non si? Con el non,
que maldito caso che fará, é seguro.
Con nós que contigo
estamos abraiados
pois endexamais
tras as nosas prudentes accións regaleguizadoras
realizadas desde hai máis de trinta anos
-lembras os 75-77 en Santa Margarida?,
lembras Preescolar na Casa, ou despois
tanto labor feito aquí e acolá, con respecto e humildade,
cada un de nós onde e como mellor puido ou soubo?-,
nunca puidemos sospeitar que un día iamos ver
este colmo da desvergoña e a senrazón.
Os seus autores, como te van oír?
Xa poden soar os rumorosos,
xa poden os anxos cantar paz,
que aqueloutros
non os entenden, non.
Non te amilagre que non saiban distinguir
entre unha praia e unha cámara lexislativa,
entre unha caixa de correos e o burato dunha toupeira,
entre a economía centralizada e a economía de mercado,
entre a ideoloxía totalitaria comunista
e a ideoloxía neoconservadora.
Unha cousa e o seu contrario,
todo é un, segundo a lei
da "coincidentia oppositorum".

http://www.vieiros.com/columnas/opinion/804/carta-aberta-a-don-pedro-arias